Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013



Δεν έχω στούντιο για να διδάξω
Δεν έχω στούντιο για να κάνω πρόβες
Βρίσκω στούντιο αλλά δεν έχει ελεύθερες τις ώρες που μπορούμε όλοι.
Βρίσκω στούντιο αλλά δεν είναι μεγάλο,
είναι σκοτεινό,
δεν έχει καλό πάτωμα,
είναι μακριά από το κέντρο.

Υπάρχει ένα στούντιο (τα έχουμε ξαναπεί)
το οποίο γίνεται «Συνεταιρικό»
Αυτό σημαίνει απλά ότι μοιραζόμαστε τον Χρόνο και μοιραζόμαστε ανάλογα τα τρέχοντα έξοδα του.

Μετά μένουμε μόνοι να αντιμετωπίσουμε τα σημαντικά,
τι να δουλέψουμε, τι να διδάξουμε, τι να χορογραφήσουμε, τι να δείξουμε στο κοινό.

Κωνσταντίνος Μίχος
Τηλ. επικοινωνίας 6944192077

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

μάθημα 22/6. Ο Superman συναντάει την Γίτσα με τον Steve Batts στην ΕΡΤ

O Σούπερμαν δεν διστάζει, είναι τελεσίδικος
O Σούπερμαν δεν φοβάται την βαρύτητα
O Σούπερμαν κοιτάζει τα αστέρια και την γη με την ίδια ματιά
O Σούπερμαν δεν μένει πουθενά, είναι παντού
O Σούπερμαν ακούει τα πάντα, ακόμα και τους δικούς του ήχους
O Σούπερμαν βλέπει τα πάντα
O Σούπερμαν φοράει μπέρτα-Αλεξάντερ και γι' αυτό τον λόγο δεν σκύβει το κεφάλι του ποτέ
Ο Σούπερμαν δεν περπατάει, αιωρείται
O Σούπερμαν περνάει την περισσότερη ώρα του οριζόντιος
Ο Σούπερμαν όταν κοιτάζει μπροστά του βλέπει χιλιάδες επίπεδα στα οποία μπορεί να ξαπλώσει
O Σούπερμαν δεν κάνει δεύτερες σκέψεις
O Σούπερμαν είναι πάντα έτοιμος να πιάνει όποιον πέφτει
O Σούπερμαν είναι πάντα έτοιμος να στηρίζει όποιον πέφτει και θέλει να συνεχίσει
O Σούπερμαν όταν πιάνει κάποιον που πέφτει από αεροπλάνο ή ουρανοξύστη, ξέρει χωρίς να σκεφτεί πως να τον ακουμπήσει σώο στην γη
O Σούπερμαν είναι φίλος της Yvonne Reiner, δεν έχει συναισθήματα, μόνο δράσεις
O Σούπερμαν δεν έχει συναισθήματα, είναι απλά καλός. 
O Σούπερμαν δεν κάνει επιλογές, τους στηρίζει όλους.


O Σούπερμαν δρα
O Σούπερμαν αντιδρά
O Σούπερμαν αλληλεπιδρά

Αν ο Σούπερμαν ερχόταν στην ΕΡΤ, θα στήριζε τους ανθρώπους να μην σκύβουν, να μην φεύγουν, να κοιτάνε πέρα χωρίς φόβο.

με την Γίτσα, την Αθηνά, την Εύα, την Βάσω, την Αελλώ


Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Δεν ξέρω τι να χορέψω στην ΕΡΤ

Μετά από απαίτηση σας το μάθημα της Τετάρτης 19 Ιουνίου θα γίνει στην ΕΡΤ.
Το γρασίδι είναι ξερό, η μουσική (που ζητάτε συνέχεια) έχει ρυθμό, στην άκρη αριστερά έχει χώρο για να μην μας θεωρήσουν επιδειξιομανείς new age.
Μόνο τυπικό πρόβλημα σας ότι θα δώσω μια μόνο φανερή οδηγία,
το ουσιαστικό πρόβλημα, που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε: τι χορεύουμε σε τέτοιους χώρους και στιγμές.

Για όσους ενδιαφέρονται, κάντε κλικ από κάτω στα σχόλια  

και πήγαμε στην ΕΡΤ
και....
Ε: ντρέπομαι να χορέψω, θα φανεί σαν κάτι αυτάρεσκο και αυτιστικό, ο χορός γυρνάει συνήθως προς τα μέσα,
Γ: γιατί τα πανό κατέχουν εύκολα τον χώρο και ένα σώμα δεν μπορεί; είναι ότι είναι άψυχα; ότι εμπεριέχουν λόγο; 
Αε: γιατί μόνο οι λαϊκές και αναγνωρίσιμες φόρμες χορού μπορούν να γίνουν αποδεκτές;
Β: άμα υπήρχαν ΜΑΤ δεν θα είναι πρόβλημα να χορέψω επάνω τους,
Ν: γιατί χορεύουμε εδώ;
τι σχέση έχουμε με το περιβάλλον;
Πως μπορείς να υπάρξεις; όταν η δομή είναι τόσο συγκεκριμένη, χωρικά αλλά και πολιτικά, πως μπορείς να είσαι δίπλα σε μια εξέδρα, στημένη από τους συνδικαλιστές, την οποία οι θεατές κοιτάζουν. 
Ε: Το ότι η πλειοψηφία ήταν κορίτσια αυτό δημιουργεί μια ηδονοβλεπτική στάση από τους θεατές.
Ε: Άμα ήμασταν πολλοί, θα δημιουργούσαμε ένα σύνολο το οποίο οι απ' έξω θα σεβόντουσαν λόγω όγκου.
Αθ: Θα ήθελα να δοκιμάζαμε για να δούμε πως θα επηρέαζε το κοινό ανάλογα με τον διαφορετικό χώρο που θα πηγαίναμε